Już wiesz, że bilans dzieli się na aktywa i pasywa. Wiesz, że aktywa to majątek trwały i obrotowy oraz że pasywa to kapitały własne oraz obce. To jednak dopiero absolutne minimum informacji potrzebnej by dowiedzieć się jak naprawdę zbudowany jest bilans.
W prawie polskim bilans podzielony jest na kilka części, a poziom ich uszczegółowienia zależy od wielkości i rodzaju prowadzonej działalności. Tak ścisłe określenie wynika z konieczności zapewnienia porównywalności przedstawionych w bilansie danych. Dotyczy to zarówno porównywania w czasie, jak i pomiędzy przedsiębiorstwami.
Trudno porównać dane jeżeli w jednym z bilansów mamy jedynie sumy globalne, takie jak zapasy czy ogół środków trwałych a w drugim każda z pozycji jest rozbita szczegółowo. Pod „Zapasami” mogą kryć się zarówno „Wyroby gotowe” jak i „Materiały”, a wzrost każdej z tych pozycji można inaczej interpretować. Jeśli są to „Wyroby gotowe” to być może przedsiębiorstwo ma problemy z ich sprzedażą albo sprzedaż jest sezonowa, a jeżeli „Materiały” to może prowadzi złą politykę zakupu lub zabezpiecza się przed wzrostem cen. Powodów może być wiele, ale tylko rozbicie szczegółowe umożliwia jakiekolwiek poszukiwanie odpowiedzi.
Problem jednoznaczności bilansu zakłóca również fakt istnienia inflacji. Przecież wzrost cen ma też wpływ na składniki majątku firmy. Trzeba podjąć decyzję według której ceny wydać zapasy do zużycia lub jak uaktualniać wartość środków trwałych.
Takich problemów jest znacznie więcej i dlatego też nie myśl, że ścisła regulacja wzorów bilansu jest tylko wymysłem naszego prawodawstwa. Wzory bilansu są elementem każdego prawa o rachunkowości, a także standardów międzynarodowych mających za zadanie ujednolicić stosowane przepisy w skali globalnej. Zapewnia to nie tylko porównywalność danych ale również stanowi ochronę interesów wierzycieli, fiskusa a także samych udziałowców.
Nie ma jeszcze komentarzy.