Ze względu na spełniane funkcje możemy wyróżnić dwa podstawowe rodzaje bilansu: otwarcia oraz zamknięcia. Bilans zamknięcia sporządzany jest na koniec pewnego okresu sprawozdawczego lub np. w momencie likwidacji działalności. Stanowi on podstawę zamknięci ksiąg za dany rok obrotowy, a tym samym stanowi źródło oceny funkcjonowania firmy w danym okresie, podstawę rozliczania należności podatkowych oraz dokonania podziału zysku.
Specyficznym przypadkiem bilansu zamknięcia jest wspomniany bilans likwidacyjny sporządzany w przypadku upadłości firmy. Stanowi podstawę ustalenia wielkości masy upadłościowej służącej ustaleniu rozliczeniu majątku między wierzycieli oraz ewentualnie wspólników spółki.
Bilans zamknięcia jednego okresu rozliczeniowego jest jednocześnie bilansem otwarcia kolejnego okresu. Pozwala to zachować ciągłość dokonywanych zapisów księgowych, dzięki czemu możliwe jest porównywanie danych z całego okresu funkcjonowania przedsiębiorstwa.
Bilans otwarcia tworzony w momencie rozpoczęcia działalności gospodarczej nazywany jest bilansem początkowym. Obrazuje on w praktyce udziały jakie wnoszą właściciele firmy w formie środków pieniężnych i wkładów rzeczowych.
Prócz wymienionych można wyróżnić również bilanse publikacyjne. Jak sama nazwa mówi są one przeznaczone do prezentacji publicznej w prasie lub różnego rodzaju informatorach (np. przy emisji akcji). Przykładowo większe przedsiębiorstwa mają obowiązek publikowania swoich sprawozdań w Monitorze Polskim B. Sprawozdania te mają zwykle formę skróconą, gdyż ich zadaniem jest tylko pobieżne zapoznanie z sytuacją finansową przedsiębiorstwa.
Nie ma jeszcze komentarzy.