Amerykańskie przysłowie głosi, że w życiu są tylko dwie pewne rzeczy: śmierć i podatki.
Ordynacja podatkowa poprzez uregulowania zapewniające następcom podatkowym korzystanie z praw, ale także i obowiązków, podatkowych poprzedników nadaje temu przysłowiu nowy wymiar. Na podstawie tych zapisów nawet śmierć podatnika nie powoduje pełnego wygaśnięcia zobowiązania, lecz jedynie przeniesienie go na następcę prawnego.
Następstwa podatkowego nie należy utożsamiać z następstwem przewidzianym w innych ustawach. Przepisy ordynacji dotyczą podatkowego następstwa prawnego w zakresie nieunormowanym przez odrębne ustawy bądź ratyfikowane umowy międzynarodowe.
Prawa, o których mowa w ordynacji to na przykład prawo do zwrotu nadpłaty, złożenia odwołania od decyzji itp.
Obowiązki zaś to na przykład konieczność zapłaty podatku, złożenia deklaracji czy kontynuacji prowadzenia ksiąg.
Powstanie następstwa prawnego przez zawiązanie, przejęcie lub przekształcenie.
Ordynacja przewiduje dwie formy łączenia się przedsiębiorstw:
• zawiązanie nowego podmiotu, przez kilka łączących się jednostek,
• przejęcie – przeniesienie majątku jednego podmiotu na inny.
Osoba prawna powstała w wyniku łączenia się osób prawnych, osobowych spółek handlowych lub osobowych i kapitałowych spółek handlowych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek (art. 93 § 1). Niniejszy przepis ma zastosowanie również przy przejęciu osób prawnych bądź osobowych spółek handlowych przez inną osobę prawną (art. 93 § 2).
Regulacje dotyczące łączenia spółek w szerszym zakresie obejmuje kodeks spółek handlowych. To z jego przepisów wynika swoboda łączenia się spółek kapitałowych, której nie mają spółki osobowe.
W przypadku połączenia spółek osobowych powstać może jedynie spółka kapitałowa, a w przypadku przejęcia spółką przejmującą musi być spółka kapitałowa.
Kodeks spółek handlowych określa również moment połączenia spółek, a jest nim dzień wpisania połączenia do rejestru spółek (właściwego dla siedziby spółki przejmującej lub nowo zawiązanej).
Ordynacja reguluje również następstwo prawne przy przekształceniach jednostek (zmianie formy prawnej).
Według nich osoba prawna powstałą w wyniku przekształcenia innej osoby prawnej lub spółki niemającej osobowości prawnej wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształconej osoby lub spółki (art. 93a § 1).
Przepis stosuje się również do osobowych spółek handlowych powstałych w wyniku przekształcenia innej spółki niemającej osobowości prawnej bądź spółki kapitałowej oraz spółek niemających osobowości prawnej, do których osoba fizyczna wniosła wkład w postaci przedsiębiorstwa (art. 93a §2).
Przekształcenie nie powoduje likwidacji podmiotu pierwotnego, gdyż działalność takiego przedsiębiorstwa nie ulega zmianie, zmieniła się jedynie forma prawna. Podatkowe skutki przekształcenia są jednak takie same jak przy łączeniu i przejęciu przedsiębiorstw – wstąpienie we wszystkie prawa i obowiązki jednostki przekształcanej.
Przekształcenie dokonuje się z chwilą wpisania nowo powstałej spółki do rejestru i jednoczesnego wykreślenia z rejestru spółki przekształcanej.
Zmiana formy prawnej można przynieść wiele problemów z punktu widzenia następstwa prawnego.
Przy przekształceniu osób fizycznych nie mających osobowości prawnej w spółki nie posiadające osobowości prawnej sukcesja podatkowa będzie duża, gdyż zarówno w jednej jak i w drugiej formie zobowiązania podatkowe przedsiębiorstwa są zobowiązaniami jego właścicieli.
Bardziej skomplikowane są sytuacje mieszane, to znaczy kiedy spółka kapitałowa przekształca się w spółkę nie mającą osobowości prawnej i odwrotnie. W takim przypadku należy umiejętnie oddzielić prawa i obowiązki podatkowe dotyczące wspólników jako podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, od praw i obowiązków nowo powstałego podmiotu.
Nie ma jeszcze komentarzy.