Ostatnie dni kwietnia dla niektórych z nas były bardzo gorące. Zbliżał sie nieubłaganie termin złożenia do skarbówki zeznania rocznego za 2007 rok. No właśnie..
Znane przysłowie mówi, że nikt nie jest nieomylny. Na szczęście nieomylności nie wymagają od nas również organy podatkowe. Przecież nie zawsze przyczyną błędów musi być chęć celowego zatajenia prawdy. Każdego może spotkać choćby zwykłe potknięcie w obliczeniach.
Właśnie dlatego przepisy ordynacji podatkowej zawierają regulacje dotyczące korygowania złożonych deklaracji podatkowych.
Możesz skorygować uprzednio złożoną deklarację, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej (art. 81 § 1). Wraz ze skorygowaną deklaracją należy jednak złożyć pisemne uzasadnienie przyczyn korekty (art. 81 § 2).
Deklaracje można korygować wielokrotnie, bez względu na to czy na skutek poprawek zobowiązanie podatkowe będzie niższe czy wyższe niż w deklaracji poprzedniej.
Poprawiając deklarację w podatkach powstających z mocy prawa masz możliwość zmniejszania lub zwiększania zobowiązania ze skutkiem wstecznym. Taka możliwość nie istnieje w stosunku do zobowiązań podatkowych powstałych w wyniku decyzji. Czyli wówczas kiedy otrzymałeś od urzędu skarbowego decyzję w której to urząd obliczył jaki powinieneś zaplacic podatek.
Najczęściej składamy deklarację korygującą, gdy dokonywane zmiany działają na naszą korzyść, to znaczy zwiększają wysokość nadpłaty lub pomniejszają niedopłatę.
Warto jednak dokonywać korekty również w przypadku zwiększenia zobowiązania podatkowego.
Skorygowanie deklaracji w takim przypadku pozwala uchronić się przed karą za wykroczenie lub przestępstwo skarbowe. Zgodnie z przepisami kodeksu karno-skarbowego ten, kto dokonał poprawy zeznania wraz z uzasadnieniem jej przyczyny oraz uiścił powstałe w ten sposób zobowiązanie nie podlega wyżej wymienionym karom.
Deklaracja może również wymagać korekt ze względu na występujące w niej błędy rachunkowe, bądź inne oczywiste omyłki. W takiej sytuacji korekta może nastąpić na żądanie organu podatkowego, który wykrył błędy podczas dokonywania tak zwanych czynności sprawdzających (art. 274 i 274a).
Na podstawie tych samych przepisów organ może również sam dokonać korekty. Podatnik ma jednak prawo w takim przypadku do jej anulowania, co świadczy za tym, że dokonywanie korekt jest prawem a nie obowiązkiem.
Kiedy podatnik sprzeciwi się dokonaniu korekty nie zostanie ona uwzględniona lecz rozpocznie się postępowanie podatkowe w tej sprawie.
Dużo niejasności formalnych dla podatników sprawia konieczność pisemnego uzasadnienia przyczyny korekty. A może nawet ty sam się zastanawiałeś w jakiej formie należy tego dokonać? Przypuszczalnie nie na formularzu deklaracji.
Przepisy mówią o “dołączeniu” uzasadnienia, co wskazywałoby raczej na konieczność dokonania tego w osobnym dokumencie. Jednoznacznie nie wskazuje się również skutków niezłożenia uzasadnienia.
Najprawdopodobniej organ wezwie w takim wypadku podatnika do uzupełnienia korekty o wyżej wymienione uzasadnienie, a w razie braku jakiejkolwiek reakcji ze strony podatnika rozpocznie postępowanie podatkowe w tej sprawie. Jego wynikiem będzie wydanie decyzji określającej prawidłową wysokość zobowiązania.
Zawieszenie uprawnienia do korekty.
Uprawnienie do skorygowania deklaracji ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej – w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą (art. 81b § 1 pkt 1). Inaczej mówiąc zawieszenie dotyczy jedynie tych podatków i okresów, które objęte są postępowaniem lub kontrolą.
Korekta złożona podczas dokonywania postępowania lub kontroli nie wywołuje skutków prawnych (art. 81b § 2), to znaczy mimo złożenia korekty obowiązuje poprzednio złożona deklaracja.
Po zakończeniu kontroli lub postępowania podatnik może nadal dokonywać korekt (art. 81b §1 pkt 2), przy czym korekta nie może dotyczyć zakresu objętego decyzją określająca wysokość zobowiązania na podstawie przeprowadzonego postępowania.
Nie ma jeszcze komentarzy.